Een stralende zaterdagochtend in Melderslo. We zijn bij Mayon en Bram thuis, een heerlijk huis met een enorme tuin waarover Bram enthousiast vertelt dat dit hun volgende project is. Terwijl Nicole bezig is met het stylen van Mayons haren, zit Mayon ontspannen aan de ruime eettafel. “Ik ben niet zo van het tutten,” vertelt Mayon, “maar hoe leuk is het dan om vriendinnen te hebben die hierin bedreven zijn en dit graag voor je willen doen.” Een voor een druppelen de vriendinnen binnen, druk pratend en met opgewekte gezichten. Samen hebben ze veel meegemaakt, maar je voelt meteen dat dit hen niet klein krijgt.
Het fotograferen verloopt soepel, en met koffie en kannen water bij de hand, nemen we plaats op het terras om te praten over hun hechte vriendschap. Aan tafel zitten Mayon, Maartje, Nicole, Wendy, Rianne, Juul, Nickee en Suzanne. Gevraagd naar het ontstaan van hun vriendschap begint Mayon enthousiast te vertellen. “Het begon allemaal op de middelbare school. We maakten eigenlijk allemaal deel uit van verschillende groepjes, maar toen we samenkwamen, klikte het meteen. De herinneringen komen meteen naar boven. Ze weten nog goed hoe ze in het begin vooral naar keten gingen en veel plezier maakten. Juul deelt: “Later gingen we op verschillende plekken uit en ik herinner me nog goed hoe we naar hardcore feestjes gingen. In eerste instantie dacht ik: wat een herrie! Maar omdat iedereen het deed, sloten we ons erbij aan.” Niet alleen in het weekend zagen ze elkaar. Op doordeweekse avonden gingen ze sporten, tv kijken, kletsen en veel nacho’s eten. Rianne voegt toe: “De jongens uit de groep vonden dat we te veel kletsten, dus kregen we online een eigen gastenboek. Ons eigen ‘theekransje’. Hier deelden we nieuwtjes en maakten we plannen voor het weekend. Sindsdien heet onze vriendinnengroep: het theekransje.”
Nickee herinnert zich: “We kwamen natuurlijk ook bij elkaar thuis. Bij Mayon kon alles; dat was echt een zoete inval. Na het uitgaan genoten we van lekkere snacks en soms sliepen we er zelfs in tenten. Het was heerlijk vrij en onbezorgd.” Naarmate de vriendinnen ouder werden, bewandelde ieder een eigen weg en begon aan een eigen leven. Toch bleef de band sterk en was er altijd contact. Een vast onderdeel van hun vriendschap zijn de vriendinnenweekenden. Nicole vertelt: “Het is altijd weer zo f ijn om een paar dagen echt tijd voor elkaar te hebben. Toen we jonger waren gingen we in die weekenden veel op stap. Tegenwoordig draait het vooral om lekker eten, drinken en eindeloos bijpraten.” Net als in ieders leven was het niet altijd onbezorgd. De meiden vertellen dat ze al op jonge leeftijd te maken kregen met verlies. “Dit liet ons zien dat onze vriendschap zoveel meer is dan grappen en grollen. Het is een sterk vangnet waarop je kunt terugvallen,” vertelt Suzanne.
De volle impact van deze realiteit werd tastbaar toen de vriendinnen eind 2021 geconfronteerd werden met zwaar nieuws over de gezondheid van Mayon. Ze hoorden dat ze getroffen was door een kwaadaardige hersentumor; een glioblastoom. Mayon blikt terug: “De dag dat we de diagnose kregen was iedereen er. Het voelde alsof de bodem onder mijn voeten was weggeslagen. Bram, mijn familie, vriendinnen en collega’s waren en zijn mijn houvast.” Wendy deelt haar gevoelens: “Het is zo ontzettend zwaar en verdrietig om dit mee te maken. Je hebt een beeld van later, als omaatjes gezellig samen theedrinken. Dat beeld loslaten is gewoonweg ondenkbaar. Gelukkig gaat Mayon hier ongelooflijk goed mee om. Ze was altijd al de motor van onze groep, altijd op zoek naar oplossingen. Dit helpt haar nu enorm. Ze blijft positief en kijkt naar wat wél kan, zonder bij de pakken neer te zitten. Wie zijn wij dan om dat wel te doen?” Gelukkig gaat het boven verwachting goed met Mayon en doen de behandelingen en medicatie hun werk. “Om de drie maanden ga ik voor controle naar het ziekenhuis in Maastricht. Ik krijg ontzettend goede begeleiding van Ann, mijn arts. De scans laten positieve resultaten zien. Hoewel genezing niet mogelijk is, ben ik hoopvol gestemd door de vooruitgang in de behandelmogelijkheden. Mijn doel is om zo lang mogelijk hier te blijven.” Maartje: “Dat maakt het voor ons als vriendinnen natuurlijk ook veel makkelijker. Natuurlijk zijn er nog confronterende momenten. Toch zijn er veel meer mooie momenten en we hopen dat we die nog heel lang samen kunnen beleven. Een onvergetelijke gebeurtenis was de bruiloft van Mayon en Bram afgelopen september in het prachtige Toscane.” Dit maakt duidelijk iets los want de vriendinnen beginnen volop herinneringen op te halen. In plaats van een dag was het een hele week feest met als afsluiting nog een prachtig feest bij Mayon en Bram thuis. Mayon vertelt: “Het was magisch. Niet alleen een droom voor Bram en mij die uitkwam; het was een droom voor iedereen die erbij was. Dat maakt het heel bijzonder. Alles viel samen en iedereen heeft hier een steentje aan bijgedragen. Van mensen die moedig genoeg waren om toespraken te geven tot dansen, zingen, lachen, huilen en heerlijk eten en drinken. Het leven voelde op dat moment meer tastbaar dan ooit tevoren. Dit gevoel proberen we zoveel mogelijk vast te houden.”
Wil je Mayon volgen? Dit kan via: www.metkrachtenhumor.nl
